Groningen is ermee begonnen, Joost Zwagerman is het in Alkmaar en het wordt tijd dat ook Nijmegen een stadsdichter krijgt. Hopend op een officiële aanstelling heeft Marjolein Pieks zichzelf alvast tot Nijmeegs Stadsdichteres benoemd.
"Aan je stad verknocht zijn, grote betrokkenheid met de stad hebben, goed kunnen dichten en representatief zijn als persoon", zijn volgens Marjolein Pieks vier belangrijke voorwaarden om een stadsdichter te zijn. "En aan alle voldoe ik", zegt Pieks zonder enige arrogantie en met een stevige dosis zelfvertrouwen.
Een stadsdichter dicht over de Nijmeegse gebeurtenissen en ontwikkelingen, en verwoordt de gevoelens van Nijmegenaren in gedichten, van kritisch tot jubelend en van feestelijk tot serieus. Volgens Pieks is de behoefte aan een stadsdichter aanwezig in Nijmegen. "Nijmegen is een stad vol creatievelingen op het gebied van muziek en cultuur, en daar past een stadsdichter bij."
Het ernstige, moeilijke en saaie karakter dat over poëzie hangt, moet volgens Pieks vervangen worden door grappig, levendig en leuk om naar te kijken en te luisteren. "Nijmegenaren moeten er trots op zijn dat een stadsdichter inspiratie voor gedichten over Nijmegen door Nijmegen krijgt."
Pieks begon al jong met het maken van gedichten. "Mijn eerste gedicht maakte ik toen ik zwijmelend naar buiten zat te kijken tijdens een saaie les in de klas. Ik moet een jaar of twaalf zijn geweest. Ik vond dat ik maar eens wat met al mijn dromen moest doen." Hoogproductief is een woord dat bij Pieks past, ze heeft al honderden gedichten gemaakt over verschillende thema's. "Soms maak ik wel meerdere gedichten per dag, dat is geen probleem."
|
foto: Ton Gelsing
|
LUX terras
Ik bestelde met mijn rug naar je toe
iets voor mezelf
de eenzaamheid van het wachten
wellicht of gewoon
de kracht van het lokken
de skater die voorbij kwam
ging net zo hard als ik had
willen vluchten
je was er natuurlijk niet
ik loog
|
De komende jaren wil ze graag bij belangrijke gelegenheden in Nijmegen de stem van het volk laten horen door met een gedicht de feestelijkheden op te vrolijken.
Waar de een muziek op straat maakt om wat bij te verdienen, gaat Pieks de boer op met haar dichtkunst. "Ik wilde een keer supergraag uitgaan en had geen geld meer. Toen ben ik met een stoeltje en tafel op de markt gaan zitten en heb voor een euro per stuk gedichten verkocht aan voorbijgangers. Ter plekke maakte ik de gedichten, de een wat langer dan de ander. Uiteindelijk heb ik die dag acht euro verdiend. Later sprak iemand me daar nog eens over aan. Zij vertelde me dat ze een gedicht van mij boven haar bed had hangen. Dat streelde mij, hoewel ik niet eens meer wist wie zij nou precies was."
Een favoriete bezigheid van Pieks is 'viltschrijven', een door haarzelf bedachte term. "Dat doe ik weleens als ik uitga in mijn eentje. Dan bestel ik een biertje en kijk om me heen, bijvoorbeeld naar mensen die bezig zijn met het spel der liefde, elkaar te versieren dus. Vervolgens probeer ik deze mensen te observeren en schrijf ik op een viltje gedichten over hun gedrag. Dat viltje laat ik daarna liggen, zodat de gedichten misschien wel gevonden worden door de persoon in kwestie." Pieks nodigt iedereen uit om ook een keer te gaan viltschrijven. "Het is hartstikke leuk, je gaat gewoon aan de bar zitten, bestelt een biertje en wacht tot de drang tot dichten oplaait. Als je ermee bezig bent, merk je dat het niet eens zo moeilijk is."
De ambitie om de officiële stadsdichteres van Nijmegen te worden is er bij Pieks, die hiermee haar open sollicitatie doet. "Gemeente Nijmegen, take this, jullie gaan nog van me horen!"